yenileniyorum her geçen gün. o kadar çok şey öğreniyorum ki...
ve görüyorum artık daha net. kimlerde ne ve ne kadarım biliyorum artık. bir kaç gündür hayatı yakaladım. sevmeye bile başladım diyebilirim. tekrar bir şeyler yapabilmek... kafamın içindeki organı hak ettiğince kullanmak iyi geldi sanırım.
yeni arkadaşlarım oldu, eskilerden bazılarını ayıklamıştım zaten. dost dediklerimden bir kaç tanesi "gerçek dost"muş. hatta hiç ummadığım, dost olduklarını daha önce göremediğim dostlarım varmış. hüzünlerle, kırgınlıklarla kapattığım kapılarımı açtım onlara sonuna kadar. önemsenmek ne güzelmiş, hatırladım yeniden. sıcacık bir gülüşü, içten bir sesi unutmuşum meğer. almışım kendimi sıyırmışım bir tarafa, sırf o taraftaki dünyamda yaşamış, o dünyamdakilerle olmuşum. ve o dünyamdakiler önemsemedikçe beni, eksilmişim sanmışım. bilmedikçe onlar değerimi, değersizişim bilmişim.
görmek kendimi yeniden, ne mutlu... ağlayan bir palyaçoya ne kadar çok gülermiş meğer insanlar. palyaço ya adı üstünde. artık palyaço gülecek, insanların ağlanacak hallerine. içim sanki güçle dolu. öyle korkusuz ve cesurum ki. hiç olmadığım kadar vurdumduymazım. yaşadıklarımın en güzel tarafı da bu sanırım. öğrenmem içindi belki de... ders almam için... zor geçti sınavım ama yüksek bir not alacağımdan hiç şüphem yok artık.
şimdi sırada başka hedeflerim, başka yapılması gerekenlerim var. cesaretim zirvedeyken onları da yapıp, güzel bir "ohhh" çekmek niyetindeyim.
yazılarla sohbet edip, yazılanlarla tanıdıklarım var. betüş, nakhar,nothing out of the ordinary ;) ve yazmayı isteyip de yazmadıklarım (hani belki hoşlanmazlar diye) gibi...
yolumla kesişti yolları, iyi ki de kesişmiş. görmeden bilmeden tanımak ne keyif vericiymiş. hiçbir çıkar gözetilmeden hissedilenlerin paylaşılması ne kadar gerçekmiş. yapmacıksız, olunduğu gibi.
Bekir abi'm var sonra. canım benim. beni en zor günlerimden kurtaranlardan biri. diğer bir kaç kişiden daha önce de bahsetmiştim. kedisiz ve kitapsız yapamayan biri :), en ciddi konuşmalarında bile gülmekten katıldığım ve bu yüzden azar işittiğim biriii, hayatıma bir birlikteliği ile girip, birlikteliği bitse de benim için hep var olacak biri, gözlerimle anlaşan biri, "kara" biri ;), kanımdan biriii, adımı hep -m eki ile bitiren canımdan biri ve benden olan biri... sımsıkı tuttunuz ellerimden, bazen bir telefonla, bazen bir şiirle, bazen bir bakışla, ve bazen kocaman bir sarılışa eşlik eden "seni çok seviyorum anneciğim"le...
ne mutlu bana varsınız. şanslıymışım ve şansımı sizler varken anladığım için daha da şanslıymışım.
ben de varım hep sizler için. ve yapmam gerekenleri tamamladığım gün sizlerle kutlayacağım inanın. belki bir şiirle, belki bir gülüşle, belki var gücümle sarılarak ama sizlerle...
beni hayatlarının bir yerinde "var" tutanlarla...
sizler de benim HAYATIMDASINIZ bilirsiniz umarım.
teşekkürler hepinize.......
not: cesaretim nakhar'dan, tanıdığım en cesur insandan... "neysem O'yum diyecek kadar, "benim bu, size ne" diyecek kadar cesur. sana ayrı bir teşekkür, doğal, açık, dürüst olmanın korkulacak ya da utanılacak birşey olmadığını gösterdiğin için :)