"ne biliyor, ne bilmiyorum" bilmiyorum ama herşeyi sanki şu an biiipppppiktir ediyorum...

aklım karmakarışık

ne yapacağımı bilememek bi' yana "ne yapmalıyım?ı" bile bilmiyorum.

seviyorum çok

ama

sevildiğimi bilemiyorum tam

sevildiğim var bi' tane, eminim sevdiğinden, onu da tam mutlu edemiyorum işte...

vazgeçmem gerekenlerim var, mutlu olmak için...

vazgeçmek mi doğru vazgeçmemek mi, karar veremiyorum...

kendimi düşününce

yani

önce "ben" deyince

vazgeçmem gerek, biliyorum...

kimse üzülmesin istiyorum

ama

mutlu da olmak.........

özledim eskileri

ama dönemiyorum.

aslında kısacası

bu dünyada kalmayı hiiiç istemiyorum

ve sırf oğlum için çabalıyorum

çabalıyorum

çabalıyorum...

yoruldum yalnız

her an pes edebilirim haberiniz olsun

canlı canlı bir "son"a tanık olur musunuz?

son günlerde hep içip içip duruyorum

beynim uyuştukça daha mutlu, daha güçlü hissediyorum

ve şu an öyle sarhoşum

ve bi' o kadar aklı başındayım ki

sadece

bağıra bağıra şunu söylemek istiyorum

"ey türkiyede kadın olanlar!!!!

herkesi mutlu edip korumak zorunda değilsiniz...

enseste maruz kalanlar

korkup pes etmek

geri çekilmek zorunda değilsiniz

bu sizin ayıbınız değil

bu sizin hatanız değil

soluk almak için evden kurtulmak,

kurtulmak için evlenmek zorunda kalanlar

daha güçlü

çok daha güçlü olunuz ve biliniz ki

en güzel

en doğru

kendinizsiniz

sokakta bile yatsanız

tek sizsiniz size doğru, size destek...

ve aşabilirsiniz

sadece biraz cesaret...

ve

aşkı bulanlar

"kim ne derse desin" diyebilecek kadar güçlü

ve dayanıklıysanız

aşkın tadına ancak o zaman varabilirsiniz.

aksi, yük

aksi yorgunluk...

aksi

bu ülkede kadın olmanın ezikliği...

ve anne olanlar

önce çocuğunuzu bi' güzel koklayın

sonra karar verin , her neyse niyetiniz...

ve hedefleri olanlar...

-ki benimkiler zaten belli

tiyatro ve üniversite...

he, birini seçmek gerekse kesinlikle "Nina'yım ben dedim ya... Nina'yım işte" ille de sahne.....

"Dr." olmama az kaldı... yolun sonu "prof"luk belki

ama ya ikisi ya da sadece birrrrrrriiiii...

e Nina'yım ben dedim ya tercihim de belli

yani diyeceğim o ki;

gülümsemek nerede mümkünse

huzur nerdeyse

"oh be" nereye gizlenmişse

oraya yönelin

ve gerisini

af buyrun ama "siktir edin"

bunca zamanda öğrendiğim

sır, işte bu benim

ve ne hikmetse

bir türlü

hayata süremedim..." :(

süremedim de iyi ...ok yedim :((((